Magnus V Erlingsson (1156-1184), król Norwegii w latach 1163-84. Z dynastii Ynglingów. Okres jego panowania przypada na długotrwałą wojnę domową trwającą W Norwegii w latach 1130-1240.
Magnus był potomkiem norweskiego możnowładcy Erlinga Krzywego i książniczki Krystyny. Ojciec był glownym doradcą króla Ingiego I. Kiedy Ingi zginął w walce ze swoim przeciwnikiem w walce o tron, Hakonem Barczystym, Erling stanął na czele stronnictwa kościelnego (tzw. stronnictwo Bagler, stórego przeciwnikami w wojnie domowej byli Birkibeinowie). Po śmierci Hakona w bitwie pod Sekken jego zwolennicy ogłosili królem jego brata Sigurda (w 1162 roku), lecz już rok później Sigurd znalazal się w niewoli u Erlinga. I został zamordowany.
Król Magnus V jako pierwszy król Norwegii został koronowany w katedrze w Nidaros. Ponieważ tron objął jeszcze będąc dzieckiem, władzę w jego imieniu w zasadzie sprawował jego ojciec. Pierwsze, co uczynił, to wszystkim możnym i duchowieństwo wspierającey jego syna nadał szereg przywilejów.
Ale jego rpzeciwnicy również urośli w siłę, głównie dzięki nowemu przywódcy. Był nim rzekomy nieślubny syn króla Sigurda Gęby, niejaki Sverrir Sigurdsson. Strony spotkały się 15 czerwca 1184 roku w fiordzie Sogn, gdzie flota Magnusa zostala zmiażdżona przez przeciwników, a sam Magnus utonął.