Olaf Tryggvason (ur. 963, zm. 9 września 1000 r.). Panował w Norwegii w latach 995–1000. Urodził się jako pogrobowy syn króla Vik, Tryggviego Olafssona, który został zabity na polecenie Haralda Szarej Opończy, króla Norwegii. Wdowa po Tryggvim wraz z małym synem schroniła się na Rusi. Tam też wychował się Olaf. W wieku 12 lat wyruszył na rozbój i z grupką wikingów grasował po wodach Bałtyku. Wrócił do Norwegii w 995 roku, gdzie objął tron jako następca zamordowanego jarla Hakona. Próbował siłą wprowadzać nową religię, ale napotkał silny opór możnowładców norweskich, niechętnych nowej religii i pod wpływem ich nacisku dał za wygraną. Niemniej założył miasto Nidaros w miejscu dawnej pogańskiej świątyni w Lade i zbudował tam kościół. Ponieważ rósł w siłę, królowie Danii Sven Widłobrody i Szwecji Olaf Skötukonung oraz jarl Eryk Hakonarsson założyli potężna koalicje przeciwko królowi Norwegii. Olaf próbował najechać Danię w roku 1000, ale 9 września tego roku poniósł śmierć w bitwie pod Svold.

To bez wątpienia jedna z najważniejszych postaci średniowiecznej Norwegii z koneksjami na dworze Burisleifa, króla Wenedów. Bywał w Jomsborgu, przyjaźnił się z tamtejszymi wikingami.

format mobi

format epub

format pdf