Najstarszy fragment Egilla sagi Skalla-Grimssona pochodzi z 1240 roku. Ale sama saga opisuje okres prawie 150 lat, mniej więcej od 850 roku aż do 1000. Pierwsza część opowieści to opis dziejów Kveld-Ulfa Bjalfasona i jego synów, ich walkę z królem Norwegii Haraldem Pięknowłosym (850-933) i ucieczkę na Islandię. Jest to w istocie konflikt kilku dumnych gospodarzy z władzą.
Tytułowy bohater sagi , wnuk Kveld-Ulfa, Egill Skalla-Grimsson natomiast walczy z potomkami Haralda, spędzając im sen z powiek. Przygody Egilla, zarówno na Islandii jak i poza granicami kraju są bardzo barwne, i to zarówno te z lat najmłodszych, jak i te których doświadczył w wieku starczym.
Jest to typowa saga rodzinna, jedna z ulubionych średniowiecznych opowieści współczesnych Islandczyków. Właśnie z powodu tytułowego bohatera. Gościu śmiga po całej północnej półkuli swoimi statkami wikingując, a między wyprawami zajmuje się prowadzeniem gospodarki i układaniem poematów. Talent skaldyczny pozwala mu zresztą uniknąć śmierci.
Podobnie jak inni bohaterowie islandzkich sag, Egill cierpiał na wiele psychicznych dolegliwości. Nie tylko zresztą psychicznych. Podobno miał mieć chorobę Pageta, oczywiście nie tak ją wtedy nazywano, ale opis jego wyglądu jak również kości jakie znaleziono na miejscu jego pochówku świadczą o tym, że mogła to być ta właśnie choroba. A z psychicznych? Oj, nazbierałoby się tego. Po pierwsze już od najmłodszych lat towarzyszyły mu zaburzenia opozycyjno-buntownicze i zaburzenia zachowania. Ponieważ według sagi piwo zaczął degustować już w wieku trzech lat, musiało to doprowadzić do poważnych zaburzeń związanych z nadużywaniem alkoholu. Cała jego rodzina zaś (dziad, ojciec, brat) cierpiała na nawracające stany maniakalnej agresji, a sam Egill dodatkowo na dwubiegunowe zaburzenia afektywne, nie wspominając o jego osobowości antyspołecznej. I jak tu nie kochać takiego bohatera?
Zdjęcie przedstawia scenę z sagi, w której Skalla-Grim kamieniuje opiekunkę Egilla. Tablica znajduje się w Borgarfjörður w miejscu gdzie wydarzyła się ta tragedia, nieopodal Centrum Osadnictwa. Informacje na temat działalności Centrum znajdziesz na jego stronie internetowej.
Zapraszam do lektury.
