Trzy opowieści z Flateyarbók. Zamieściłem tu trzy krótkie opowiastki z obszernego manuskryptu, które pochodzą z innych sag. To znaczy można je także znaleźć w innych rękopisach. Pierwsza opowieść, Þormóðar þáttur, pochodzi z Sagi braci przyrodnich (Fóstbræðrasaga), przy czym we Flateyjarbók saga ta stanowi część Sagi Olafa Świętego. Poza tym opowieść o losach przyrodnich braci znaleźć można także w Hauksbók i Möðruvallabók. Bohaterami sagi są Þormóðr Bersason i Þorgeir Hávarsson. W tym krótkim fragmencie dowiadujemy się, że ten drugi już nie żyje, a pierwszy udaje się na dwór króla Kanuta, potem króla Olafa. Co ciekawe, fachowcy twierdzą, iż całą tę sagę musiał napisać człowiek znający się na medycynie. Tu nie ma tego fragmentu, ale w sadze jest obszerny fragment poświęcony różnym częściom ciała i przypisywanym im stanom. (Cytat ten został wykorzystany m.in. w powieści sensacyjnej Aenigma flateyensis, która ukaże się po polsku jeszcze tego lata).
Þorsteins þáttur Síðu-Hallsonar opowiada o tym, jak Þorsteinn sprzeniewierzył się królowi Magnusowi, a ten skazał go na infamię, i o tym jak udało mu się odzyskać królewską przychylność. Þáttur jest częścią większej całości, a tą całością jest Þorsteins saga Síðu-Hallsonar. Kolejna opowieść to Þórhalls þáttur ok Þiðránda, również będący częścią tej ostatniej. Opowiada o śmierci Þiðrándiego Síðu-Hallsona. I o zapowiedzi tej dziwnej śmierci, która z kolei zwiastuje nadejście Chrześcijaństwa. Zresztą wszystkie te opowieści, będąc częścią spisanej przez mnichów Flateyjarbók, z natury muszą chwalić Nowe.