Posted by: Jacek Godek | 8 years, 5 months ago | 11 comments

Dzisiejszy wpis dedykowany jest wszystkim tym, którzy słuchają Skálmöld. Ponieważ piszecie, że interesuje Was ta kapela i chcecie poznać jej teksty, to proszę bardzo.

Zacznijmy od płyty Börn Loka, czyli Dzieci Lokiego, ale nie od początku. Zacznijmy od najbardziej chyba rozpoznawalnego kawałka „Glepinir”. To chyba trzeci utwór na płycie. Lubię ten kawałek zwłaszcza w wykonaniu symfonicznym. Chociaż pewno dobrze znacie mitologię skandynawską, to tytułem wstępu wyjaśnię kilka pojęć, których znajomość jest wskazana przy czytaniu tekstów.

Tytuł płyty. Dzieci Lokiego. Loki był (jest) mitologicznym Olbrzymem, zaliczanym w poczet Bogów. Być może chwilowo i przez pomyłkę. Pomyłki wśród bogów też się zdarzają, kto wie czy nie częściej niż wśród ludzi. Loki symbolizuje ogień i oszustwa. Przez osiem lat był kobietą i wtedy zrodził wiele potworów. Jego dziełem (płodem?) są m.in. wilk Fenrir, wąż Miðgarðsormur i bogini umarłych Hel (w Polsce ma nawet swój półwysep i miasteczko). Podarował Óðinnowi rumaka Slepinira, a Þórowi (Thorowi) towarzyszył w wielu wyprawach. Ma wrócić na czele Olbrzymów i wziąć udział w pierwszej bitwie Ragnarök przeciwko Ásom.

Fenrir. Olbrzymi wilk, który ziewając górną szczęką dotykał nieba, a dolną ziemi. Obawiając się zwierzęcia kiedy dorośnie, Bogowie postanowili spętać go łańcuchem Læðing (Løding). Fenrir jednak wyswobodził się z pęt. Urwał się także  z kolejnego łańcucha zwanego Drómi. Karły, jako mistrzowie rzemiosła, uplotły więc misterny sznur zwany

Glepinir.  Z pozoru cienki i wątły, ale w istocie mocniejszy od innych. Powstał z magicznych materiałów: tupotu kocich stóp, kobiecej brody, korzenia góry, ścięgien niedźwiedzia, oddechu łososia i ptasich plwocin. Zwietrzywszy podstęp , Fenrir pozwolił się związać jedynie pod warunkiem że jeden z bogów włoży mu rękę w paszczę. Odważył się na to Týr, a im bardziej wilk się szarpał, tym mocniej zaciskał zęby, aż w końcu odgryzł boską dłoń.

Wszystkie akcesoria służące do pozbawienia bestii wolności wykonały karły.

A teraz przejdźmy do tekstu:

Z Lokiego się Fenrir zrodził

Złości pełen ponoć wilk

W mglisty dzień na świat przychodził

Zagrożeniem światu był

 

Bacznie go obserwowano

Młody szczeniak rósł szybko

Czas uciekał bez wątpienia

Spętać zaraz trzeba go

 

Najpierw Læðing nałożono

 Fenrir by spętany był

Zarośnięty, brzydki, wielki,

Łańcuch pękł - wilk miał dość sił

 

Gdy Fenrira Dróni spętał

W sił szacunek wdał się błąd

Wilk pazurem, gromkim rykiem

Wyswobodził się z tych pęt

 

Kocie tupanie, damska broda

Magię swą do tego dodam

Ścięgna niedźwiedzie, góry korzeń,

 Czekać trzeba w nocnej porze,

Ślina ptaka, oddech ryby

Dla karła problem na niby,

Miesiąc wiele dróg przemierzył

W nagrodę mi sznur powierzył

 

Sznur od wszystkich cieńszy sznurów

Rzadki karłów zdolnych cud

Nim do Lyngvi wilka zwiedli

Wiele im narobił szkód

 

W moich rękach mam Gleipnira

Patrzę prosto w ślepia dwa

Tyr i Odinn oraz Slepinir

Ufam, że stąd wrócę ja

 

Pęta te od innych cieńsze

Rzadki karłów zdolnych cud

Nim do Lyngvi wilka zwiedli

Wiele im narobił szkód

 

W moich rękach mam Gleipnira

Patrzę prosto w ślepia dwa

Tyr i Odinn oraz Slepinir

Ufam, że stąd wrócę ja.

 

A tu jest link do youtuba:

 

https://www.youtube.com/watch?v=jittKoZy8D4

 

I na koniec jeszcze tylko wyjaśnienie co to Lyngvi. Niewielka wysepka na której, według mitologii nordyckiej, więziono (więzi się) Fenrira, który ma się zerwać gdy nadejdzie Ragnarök.

 

To tyle, za jakiś czas wrzucę w internetowy krwiobieg kolejny tekst z Dzieci Lokiego. 

Share on Twitter Share on Facebook

• ← Rozpustne miejsca
• Fjara →